Şiir
İlkay Sarıkaya
Sen…
Dalgalı suları izliyorum bugün de, senin yerine
Güneşin yavaşça kaybolup,tahtını kavuşamadığı aşkına devretmesini seyrediyorum,
Uzak gökyüzünde bir tanrıça gibi ışıldamaya başlıyor Ay…
Çakıl taşlarında, bir zamanlar okşadığım yüzünü hayal ediyorum,
Güneşin tuzlu suya vurduğu kısımlarda oluşan turuncu,kırmızı,pembe yakamozları seyrediyorum…
Gözümden bir damladüşüp, ıslatıyor nemli kumları
Keşke o arabaya almasaydım seni, diye sesleniyorum kendime ve gökteki varlığına …
Senin yerine de yaşamak…
O kadar ağır ki…
Bazı geceler yutkunmak bile varlığını hatırlatıyor…
İnsanları senin için bırakmıştım…
Oysa şimdi senin için kendimi yaşatıyorum…
Yeni yorum ekle