Kent Yaşıyor

Aydın Ayan

Kent Yaşıyor

Yağmur yağıyor
Soğuk, kirli ve zamansız.
Kurşuni bir renge bürünmüş kent.
Bir gökdelen inşaat halinde
Hiç olmayacak bir yerde
 Şehrin siluetine meydan okuyor!

Hava soğuk mu soğuk
Üstelik yağmur yağıyor.
Martılarla balıkçıl kuşları çevremizde
Denizin üzeri kıpır kıpır
Deniz otobüsleri son sürat seferde
İnsanlar zamana yetişmekte yaya kalıyor!

Durmadan yağmur yağıyor
Sular sel olmuş akıyor
Yağmur suları her yerde.
Kentin pisliği ızgaraları tıkamış
İnsanlar ne önlerine ne de basacakları yere bakıyor
Ayakkabıları sular içinde!

Sular sel olmuş aksa da
Ne ayaklar külliyen yerde
Ne de başımız göklerde.
Her zaman bir umut vardır dercesine
Karşı yakada bir evin camı parlıyor
Güneş gözlerimizde!

Ne yağmur umurlarında ne de soğuk
Gene martılar vapurlarla yarışıyor
Sevgililer güvertede sarmaş dolaş
 Kırıp kırıp kuşlara sevgiyle karışık simit atıyor.
Diğer yolcular yorgun; yaşam denen yükü taşıyor.
(13 Mart 2009 / Kadıköy – Karaköy vapuru)