Yeraltının Ölüler Nehri

Yeraltının Ölüler Nehri

Sude Ilgın Sak

Son Yargı-Charon ruhları sürüyor-Michelangelo Buonarroti (1475–1564)

1.    Kısım

Yüzyıllık ölüler!
Kulak verin çağrıma,
Uyanın uykunuzdan ve dikin gözlerinizi,
göğe ve göğün ardına!
gece ağarırken gün kararınca
kin nehri akıp, coşup ve nihayetinde
kanayıp durulunca
akıtın günahlarınızı sersefil kabuklarınızdan!
veda edin çaresiz bedenlerinize,
ve dua edin
diretsin de dirilsin ırmak kenarının öteki sakinleri,
göçmemek üzere başka bir yaradılışa.
sisler arasında ay ışığının tütsülediği kayıp ruhlar,
bilin, görün, duyun ancak uymayın
garabet ve dehşet içinde gezinen şu evcil hortlaklara.
dönmeyin akan nehir üzerine ettiğiniz yeminlerden
ve dönüşmeyin şu biçimsiz kayalara
sizden önceki niceleri gibi.
üç başlı bir canavarın kanından dökülme şarabı tadıp da
mahşer günü kızıl karanlıkta
sarhoş gezenler!
ölüm diye anılan,
en korkunç varlığın dişleri arasında çiğnemesi için sizi
adanmış bir bekçinin davetidir bu,
sıkı tutunun kayığımdaki yolculuğunuz boyunca
bırakın düşlerinizi ve dikin gözlerinizi,
toprağa ve toprağın altına!

2.     Kısım 

yüz bin yıllık ölüler,
dirilin!
kana kana için şu aheste akan ırmaktan,
adı vahşilerce koyulan
barbar sırtlarından dökülen.
çevirin kafalarınızı karanlık dağlardan,
tepe başlarından.
akan kan mıdır duman mıdır
yeni şafak hasat vakti midir?
gözlerimi boyayan kızıl cehennem
bir fahişenin bakır saçları mıdır
yoksa gökte yanıp duran ak hare midir?
ey tapındığım tanrıça,
güzelden de güzel
umut ve görkem vaat eden kadın;
akıt göğü yeryüzüne ve yerle bir et
bilinen dünyayı ve ötesini!
al ruhumu karşılığında ve yok et
çorak topraktan yükselip de
kutsal güneşe dokunan tapınakları
başka tanrılara ait olan.
kalsın geriye yalnızca
kül ve duman, sisler arasında doğan canavar!
izin ver ki
korkunç krallardan geriye kalan zaferler
ve yakut işlemeli altın taçlar,
ayaklarının dibinde eritilsin.
gömülsün toprağa ve adansın yer altına kimi kimsesiz kalmış
çaresiz ruhlar,
yıkansınlar sonsuzluğun aktığı kara ırmaklarda.
yalnızca gölgesi kalsın geriye
artık hiç hatırlanmayacak şarkıların ve ozanların
ve sona erdiğinde tüm bu yıkım
aç kapısını cennet bahçelerinin!
ışısın şafak ve dinsin alacakaranlık
başka bir dünya yaratalım,
yalnızca sana tapılacak.