Kadın Milleti!

Kadın Milleti!

Betül Fırat

Kadın milleti diye millet var.  Bunda şaşılacak bir şey yok. 
Toplumsal olarak her şeyi sınıflandırıyoruz. Siyah-beyaz, gece-gündüz, yabancı-yerli, esmerler-sarışınlar, kadın-erkek ve birçoğu sayılabilir. Kadınların da yeri ayrı işte bu sınıflandırmalarda. Konuşmaya gelince kadınlar çiçektir, kadınlar kutsaldır, kadınlar Allah’ın emanetidir. 

O zaman soruyorum ben de çiçeklere iyi bakılıyor mu, kutsal sanılan şeye herhangi bir zarar verildi mi ve Allah’ın emanetine yeterince sahip çıkıldı mı? Konuşurken söylediğimiz büyük laflarla nereye vardık bu kısmını merak ediyorum. Kadınlarımıza değer vermek için özel gün mü gerekli? Her gün düşünceli ve nazik olunamaz mı bir de? Ben bunları düşünedurayım, sizlerle de bu konuyu iyice bir irdeleyelim. En çok konuştuğumuz ve tam bir neticeye varamadığımız bir konu bu. Aslında her canlı özeldir bu tartışmaya gerek bile yok. Her canlı kendi varoluş amacına hizmet etmeli ve önce varoluşuna zeval gelmemelidir. 

Nedir o zaman bize sürekli kadınlara yazdıran, bu konuyu konuşmaya iten diye düşünmeden edemiyor insan. Bir konuda sorun varsa mesele haline gelir. Sorun olmayınca neden mesele yapalım ki, gerek yok. Kadınlar fettandır, kadınlar haristir, kadınlar şeytandır diyenleri duydum. İşte yeni bir sınıflandırma. Bir de güzel çirkin diye ayırıyorlar o konuya girmeyeceğim. Kadınlar da her canlı gibi doğuyor, yaşıyor ve ölüyor. Bunda garip olan bir şey yok. 

Asıl garip olan kadınların neden kabullenilmediği. Neden hala örselendiği, neden hala farklı muamele gördüğü garip. Kadınlar da bir kul işte, onlar da diğer canlılar gibi yaratılmışlar. Tek hataları güvenmek sanırım. Hiçbir kadın istemez itilip kakılmayı, dışlanmayı veya ezilmeyi. Tüm bunları hak etmez de. Sorunun köküne mi bakmak lazım acaba. İlk aşağılama, ilk cinayet, il hor görülme nerede başladı bilmiyoruz ki. Bana kalsa erkeklerde sorun der çıkarım ama kadınlar da kadınlara yapıyor tüm bu dışlanmışlığı. 
Geriye tek bir seçenek kalıyor. Algımızda bir sorun olmalı. 

Kadınları tehlike olarak mı algılıyoruz sanırım.

Çevremizde ne kadar çok kadın var, hepsi mi yabancı bize. Hepsinde mi sorun var tüm yapılanları hak edecek. Tabi ki böyle değil; algılamamız yanlış. Kadını insan olarak göremedik. Bir sürü sorumluluk yükledik; önce sorumluluklar altında ezdik. Rollerini iyi oynaması gerekiyordu. Daha sonra namusu kadına atfettik, kadının kendi başına yaşayamayacağına kanaat getirdik, başında bir eri olmalıydı illaki.

Kendi tercihlerini yaşayamazdı, kendi fikirleri olamazdı, yolunu kendi seçemezdi; bağımlıydı bir kere erine. Bütün bunları düşünürsek nefes bile alamazdı ki nefesini de kestik sonunda. Sesi çıkamazdı bir kadının, toplum içinde kahkaha atamaz, espri yapamazdı; hanım hanımcık olmalıydı. Baş önde gözler yerde olmasını layık gördük. Bir kadın boş bırakılmazdı, kendi başına gezemezdi, hür toplumlarda olduğu gibi hürriyetini alamazdı; rahatsız ettik. Gizli bir ilmek vardı kadının boynunda; canımız isteyince sıktık, canımız isterse bıraktık. 

Dahası da var aslında. Bir kadın öyle olmalıydı, bir kadın böyle olmalıydı diye bir sürü efsane uydurduk. Keyfimize kaldı tabi kadınların nasıl olacağı. İlk itirazında aba altından sopa gösterdik, iftira attık, yerdik; sonrasın da ise akla hayale sığmayacak şeyler yaşattık. Kadın güçlüyse korktuk tabi başta; sonra en zayıf anını ve halini kolladık. Övecekken bile adam gibi kadın dedik. 

Kısacası biz kadınları sevmedik. Bizim için var olan köleler muamelesi yaptık. Aslında bir dünyaydı kadın, kadının içinde bir dünya vardı; biz yaşatmadık. O bizi karnına sığdırdı, biz onu dünyaya sığdıramadık. 

Kadın sadece kadındı, insandı unuttuk. Kadın milleti dedik geçtik.

*Yazar ve Şair Betül FIRAT- Mavinin Fecri ve Mihrinin Hicranı Yazarı- @paradoks.okur.yazar