Okumak ama Nasıl ?
Fatma Göde
Kitap okumak yüzyıllardır insanların severek yaptığı bir aktivitedir. Bu bir keyif alma biçimidir, ama aynı zamanda bilgi edinmenin ve kişinin dünya anlayışını genişletmesinin bir yoludur. Bazı insanlar okumayı günlük hayatın taleplerinden kaçmanın ve rahatlamanın ve gevşemenin bir yolu olarak görebilir. Bazıları bunu belirli bir konu hakkında bilgi edinme ve anlama aracı olarak veya ufuklarını genişletmenin ve yeni fikirler ve kültürler hakkında bilgi edinmenin bir imkânı olarak görür. Bazıları için de okumak bir kişisel gelişim biçimi, kişisel veya profesyonel yaşamlarında uygulanabilecek yeni beceriler veya bilgiler geliştirmenin bir yoludur.
Okumak insana bakış açısının genişlemesi bakımdan ilham olur. Okur, yazarın düşüncelerine misafirlik ederken, okuma serüveni bitene kadar onun baktığı açıdan olayları değerlendirir. Bu nedenle okur, kitap seçimi yaparken kendi ilgi ve merakına göre seçimler yapmalıdır. Çünkü zihin bir üretim alanıdır ve burayı bir yığın kullanılmayacak bilgi ile doldurmak sağlıklı olmayacaktır. Ayrıca doğum ve ölüm arasında kısa sürede var olan insan için her kitabı okumayı istemek, ulaşması zor bir hedeftir. Bundan ötürü okur kitap seçiminde yaşamın bütün kitapları okumak için fazla kısa olduğunu gözden kaçırmamalıdır.
Kitap okuma eylemi bir merakın sonucu olarak kendini gösterir. Bir konu hakkında aklımıza takılan soruya yanıt ararız. Kitaplar bizim soru edindiğimiz meseleleri yanıt ararken kullandığımız araçlardır. Bu bakımdan düşünüldüğünde kitap okumak, yalnızca okumuş olmak için yapılacak bir eylem olamamalı. Okumayı salt bir amaç olarak görmek, kitabı tüketim aracı haline getirir. Bir kitabı hızlıca tüketip, onu anlamadan üzerine düşünmeden bir diğerine geçmek bize faydadan ziyade zarar verebilir. Okumaların ardından kendi fikir inşamızı yapmadığımız noktada yalnızca yazarların düşüncelerini tekrar etmekten öteye gidemeyiz. Eğer bir kimse okudukları üzerinde muhakeme etmeden sürekli okursa okudukları kök salmaz. Kitap okumayı yalnızca okumuş olmak için yapılan bir eylem olarak görenler hakkında Schopenhauer şu ifadelerle eleştirir: “Çok okumuşlar sadece bilgi ve düşünce depolarıdır yürüyen kütüphaneler gibi. Ancak, insan düşünmeden çok okudukça artık başkalarının düşüncelerini düşünerek yaşar oluyor. Kendinden uzaklaşmak denen bu halde yazdıklarınız, konuştuklarınız, düşünce ve davranışlarınız sizi andırmazken seyyahlar gibi çok yer gezmiş ancak nasıl yaşandığını bilmeyen insanlara dönüşmüş oluyorsunuz.”
İyi bir okur olmak çok okumuş olmak demek değildir. Bu sebeple yeni bir değer üretmek için, bir kitabı okuduktan sonra ondan aldığımız iletinin kendi düşün dünyamızda demlenmesine fırsat verilmelidir.
fatmagode6@gmail.com
Yeni yorum ekle