Hangi Çağdan Kalma Düşleriz...

Hangi Çağdan Kalma Düşleriz...

Kan damlıyor yerlere
Yerler! Yerler!
Kara karanlıkta kızıl güneş yakıyor
Evler, çatılar ve kiremitler
Alabora olmuş gemiler
Ayaklanıyor yüzyıllık ölüler
Yeni doğmuş ölümlüler
Kan ağlıyor gökler,
Cehennem kara dişlerini sivriltmiş 
bir hortum misali çekiyor ve parçalıyor
Gariban kadavralardan geriye kalanları 
Ağır kapılar aralanıyor demirden ve tunçtan, 
sis içinde süzülüyor gökte hayaletler
Kopan çığlıkları duyuyor çölde bedevi
Ne zamandan kalma?
Hangi çağdan kalma canavarlar,
cirit atar şu ıssız tepelerde,
Kum! Kum!
Fırtınalar kopuyor içeride ve dışarıda, huysuzlanır atlar 
Siyah yeleli , al gözlü atlar 
Çıldırmış zebanilerin, haşin kahkahaları yankılanıyor
Dönüp dolaşıyor ve can haznesinden çalıyorlar ruhu,
Bastığı toprak kayıp gidiyor altında amaçsız gezginin 
Issızlık ve susuzluk iz bırakmış esmer adamın yüzünde
Üçüncü bir göz açılıyor tam ortasında dünyanın
Girdap misali çekip yutuyor kumu
Açılıyor cehenneme kapı. 

Sude Ilgın Sak