Güz Gelmeden

Şiir

Güz Gelmeden

 

kurudukça sırtımın teri
ne eksiltmek hayatı
ne eksilmek hayattan
yeniden karışmamak için toprağa
bana bir engel söyle 

yeniden gençtim, yeniden umutlu, yeniden kahrolacak kadar üzgündüm, ağlıyorum.

başıboşluğa düşmemekten yana etim
kalın ve çürümeye yatkınım
herkes biraz kalın ve biraz küf
bana sevdiklerini sevme metaneti ver allah'ım
az sonra neşelenecekmişim gibi geçmek istiyorum
bu yoldan, bu denizden ve gizlerini anlamaktan korktuğum fenerden 

yeniden gençtim, yeniden umutlu, yeniden kahrolacak kadar üzgündüm, ağlıyorum.

orada yırtıldı diye sesim
burada susacak değilim 
yamaladım anlaşılmamaktan yana gücenen kelimeleri
uzun konuşmaları ve kof sözcükleri
yitirmekten sana sığınırım allah'ım 

- çünkü belki de anlam böyle kof ve uzun konuşmalarda varoluyordu

anlayın n'olursunuz beni
bütün çabam insanlardan ve onların sevdiği şeylerden kaçmamak 

yeniden gençtim, yeniden umutlu, yeniden kahrolacak kadar üzgündüm, ağlıyorum.

 

Sevgi Esen

Yorum

Tuğba (doğrulanmamış) Cu, 17 Eylül 2021 - 00:28

Yüreğine sağlık 💐

Yeni yorum ekle

Düz metin

  • Hiç bir HTML etiketine izin verilmez
  • Satır ve paragraflar otomatik olarak bölünür.
  • Web sayfası adresleri ve e-posta adresleri otomatik olarak bağlantılara dönüşür.