Deniz Durukan’ın Rugan’ı

Deniz Durukan’ın Rugan’ı

Deniz Durukan’ın şiirleri ve yazıları Varlık, E, Hişt, Budala,Yasakmeyve, Başka, Öteki-Siz, Kitaplık, Özgür Edebiyat,Kırkaltı, Karakalem,Cumhuriyet, Radikal gibi dergi ve gazetelerde yayımlanmıştır.Müzikle ilgilenen Deniz Durukan, metinlerarasılıktan faydalanan bir şairdir. Deniz Durukan’ın 2009’da yayımlanan ikinci şiir kitabı Rugan[1]huzursuzluk ve mutsuzluk üzerine kurulu bir metindir.Hayatın ritmini söze aktaran şair, sözü içine çekerek âdeta onunla bütünleşir.

Deniz Durukan’ın “Selim İleri’ye ve içindeki Handan Sarp’a” ithaf edilen “yanındaki boşluğu bana bırak” şiirinde, yalnızlık zamana yayılırkenaynalara yansıyanlar boşluğa ve karanlığa karışır. Durukan, Selim İleri’nin Yarın Yapayalnız romanındaki Handan Sarp’ın kederine ortak olur. Şiirde; saat (mor akrep), ölümü simgeler. İnsan, zamanın kocaman pençesinde kıvranır ve söz dahil her şey kaybedilir: “bak nasıl da biçimsizce duruyor her sözcük/nasıl da düşüyor yaprak avuçlarımızdan” (s. 20)

Sevim Burak’a ithaf edilen, kaçış ve bitiş şiiri olan “odaya veda”daise bir anahtar deliği ayyaşlığında usturanın ağzından geçenler resmedilirken odaya/hayata (akışkan su, zaman) veda edilir. Hayatla birlikte söz (şiir) de biter: “su kutsaldır/şiir dilekçe/demişti biri, hatırlamıyorum/galiba devrim bitti/aşk da” (s. 23)

“ağaç ve dalı”nda, hayatın ritmi ağaç-insan benzerliği odağında okura duyurulur. Dostluk sunduğu için ağaca yakınlık duyan insan sevinçlidir. Ağaç ve dalı, anne ile çocuğunu sembolize eder. Ağacın dışa açılmasının (dalın gövdesinden ayrılmasının ve doğumunun) ve aşkın içe işleyişinin ritmi bir mucizedir. Şiir, bu doğumun ritmine ev sahipliği yapar: “patlayan kese/boşalan su/önce dıştan içe/sonra içten dışa akan/yani ‘aşkın içe işleyişi’/ritimdir! dışa akması infilak” (s. 28)

“Akarsulara mesafeli” duran Deniz Durukan, ruganın parlaklığını ve dokusunu yansıtan şiirlerinde, masallardan medet umanları değil, topluma aykırı kadınların ritmini sahiplenir. Şiirlerin birbirlerini tamamladığı Rugan’da,mermi kişiye tersten gelir. Akış bozuktur. Hırpalanmış kadınlar akışı kendilerine uydururlar.

[1]Deniz Durukan, Rugan, Yasakmeyve Komşu Yayınları, İstanbul 2013.