Denizin ortasında ‘Sen Arayışı’
Senin gibi saati saymayı da bıraktığım bir akşamdı,
Şarap şişesini kendime çevirdim,
Bitmişti,benim gibi…
Islak sokağa son bir kez daha çıktım,son bir kez daha izin verdim paltomun ıslak taş sokakla sevişmesine…
Melankolik bir kadındım her zaman,
Kahvenin en koyusunu,kitabın en uzununu,sigaranın en ağırını seçerdim,
Merdiven çıkarken tutunmazdım hiç,
Sol kaldırımların sağında,sağ kaldırımların solunda yürürdüm
Aklımdaki film hep siyah beyazdı
Piyano dinlerdim genelde ya da birkaç eski şarkı,
Seni severdim boş zamanlarımda…
Sana bakarken gözlerimin dolmasının ahengi hoşuma giderdi,
Karşındakine, sanki beni dinlemezsen ateşimde yanarsın dercesine bakardın,
Herkesin kafası karışırdı, senin iki bilemedin üç metre yakınındayken,çok doğaldı…
Hangimiz sen gibi ,saflığınbedene sığmış insan formunda bir gül,bir zambak bahçesiyle konuşurduk…
Yazarlar şairler hatta ressamlar abartır sanırdım, sürekli seni yazar seni çizerlermiş oysa ki…
Yanından ayrıldığımdaysa hayat garipleşirdi yabancılaşırdı her şey kendimi tanımazdım
Yahut dalmışsa gözlerim sana o zaman kendime gelirdim.
Şu an yazıyorsam bu dizeleri,bir an düşse kalem elimden,gözlerim buğulansa sonsuz karanlığa gömülse…
Senin unutacağını düşünmek canlandırırdıbeni, sanki denizin ortasında konacak yeri olmayan martı misali,
Kalemi alır son kez seni yazardım, hasretinden yanıp tutuşan bembeyaz sayfalara…
Kalbine okyanus vursa,dalgalara resmini çizse,
Kıskansam deniz fenerinden seni,
Her yanım su olsa, seni arasam,
Çırpınsam sen diye son kez, yalanımı söylesem sana’ gidebilirsin bana fark etmez’ diye,
Sonra çağırsam seni, yalvarsam kalman için,
Koşsam karanlığına, öpsem son kez gitme desem,tutunsam ellerine,
Yapamam artık, çok geç kaldım kendime,sana….
Son bir kez daha,
Git de gideyim,git diyeyim ama sen yine de kal…
Yeni yorum ekle