Oyunlar
Serap Demirağ
Anlayamayacağım. Yabancı geldim dünyaya ve öyle görünüyor ki, yine
yabancı gideceğim. Yabancılardır o sınırlarda gezen. Sınırlarım bir başka yabancı.
Ne ikiyüzlülüğü anlayacağım, ne de kandırmacaları. Ne oyunları anlaya_
cağım ne de insanların birbirine kurdukları o tuzakları.
Hala alışamadım gördüklerime. Hala sindiremiyorum içime olanları. İnsan
olmak ayrıcalık bu evrende ama, nedense ya anlaşılmıyor bu, ya da umursanmıyor.
Nerede hata yaptık? İçimizle buluşamadık? Paylaşamadık.
Uzanan elleri geri çevirdik durmadan. Biz de uzatmadık. Şimdi geçmiş bir kartal kanadının üstünde yuvalanırken, kendimizi bile bile av yaptık.
İnsani değerlerden söz edildiğinde, durup bakıyorum sadece. Bir türkü gibi
söyleniyor şimdilerde. Aç nefesler göz olmuş da dönmüş, her biri bir yerde. Uçsuz bucaksız ovalar çöle dönmüş. Çiçek yok yeşillerde. Enselere çıbanlar dolmuş, herkesin başı yerlerde. Maviyi de gören yok
artık. O onurlu insanı arayacak yeni bir Diogen gerek tarihe.
Umutla bekliyorum. Günü yakalamaktan söz ediyor birileri durmadan. Günüm çığlık çığlık uçuşuyor her yerde. Ne gören var artık, ne duyan bu kez de.
Yeni yorum ekle