Gelecek de Bir Gün Gelecek

       Kendi açımdan belirsiz olan geleceğimi artık yönlendirebilirim. Kendi gelişimimi izlemek hayatımın en vazgeçilmez parçası bana kalırsa. Bu konuda en çok ilgimi çeken şey de: sonu gelmeyen ilerleyiş. Hayatımı geçireceğim mesleği belirlediğim zaman hayat boyu öğrenme kavramını ana noktalardan birine yerleştirmeyi amaçlıyorum.

      Tek bir harften bir bilim dalına kadar öğrenmenin her türü büyük bir çaba gerektiriyor. Ta m da bu yüzden beyni etkin çalışan kişiler yaşlanmıyor. İnsan işini sağlığı ve gençliği el verdiği müddetçe yaptığına göre, bu işin ona hiçbir bedensel ve ruhsal yük yüklememesi gerekir. Mesleğim konusundaki bakışım: ‘ Geç olsun da güç olmasın.’ deyimiyle paralel bir yerde.  Kendimi ve hareket alanımın ait olduğu yeri bulmak hep kafamın bir köşesinde.   İrili ufaklı olsun kararları kendim almaya çalıştım kendimi bildim bileli.

         Kendi istediğim yolda yürüme tutkum beni yurtdışında uzun dönemli gönüllü proje çalışmasına kadar iteledi.  Bir koca yıl gurbette yeni arkadaşlar, iş ve bomba gibi Napoli’de uçtu gitti. Eylül Özsoy olmak nasıl bir his dibime kadar hissettim. Koşulların gerektirdiği ölçüde kabuğunu kırma deneyimi yirmi beş yaşında bir kardelene daha güzel yaşatılamazdı.

         Ruhsal dünyamda bu tecrübem benim için yetişkin hayatımın deneme süreci olarak algılandı.  Her zaman ilerlemek; ama bir yandan hiç büyümemek fikri çok hoşuma gitti La Bell’ Paese (Güzel Ülke) İtalia’da. Ne kadar çılgın olunabileceğine şahitlik ediyordum her zaman.

          İnsanın en sevdiği şeyler peşini hiç bırakmazmış. Memleket sevgisi de öyle. Yurtdışında kaldığım süre içinde memleketim olarak Napoli’yi de benimseyip sahip çıktım. Bana kucak açan, çizgi film tadında anılar yaşatan dopdolu kocaman bir yıl Napoli gibi dünyada eşi benzeri olmayan bir yerde geçti.

           Bu yurtdışı iş deneyimimin uzun bir süre bana ilham kaynağı olacağına gerçekten inanıyorum. Yurtdışında geçen bir yılın kazandırdıklarından en önemlisi: kendi geleceğim konusunda yapılacak şeylerin en başında gelen şeyin harekete geçmek olması. Bedenimi bir dişli makinesi gibi düzene alıştırmak ruhuma iç kısmına kadar dokundu.  Aldığım her nefes, çiğnediğim her lokmayla daha diri ve etkin hissediyordum. La vita é dolcissima diyordum keyifliyken.